Jak kogoś interesuje temat Harcerskich Drużyn Pożarniczych to zamieszczam artykuł z miesięcznika "Propozycje" Głównej Kwatery ZHP artykłuł jest z 1999 roku miesiąca nie pamietam:
HARCERSKIE DRUŻYNY POŻARNICZE
Od najdawniejszych czasów człowiek starał się opanować jeden z najniebezpieczniejszych żywiołów jaki jest ogień. Choć człowiek nauczył się korzystać z dobrodziejstw ognia już wiele wieków temu, to niekontrolowany stanowi potężne zagrożenie. Doceniając ten problem już w 250 roku p.n.e. grecy skonstruowali pierwsza machinę do gaszenia ognia. W 24 roku p.n.e. rzymski cesarz utworzył pierwszy oddział straży pożarnej, jednak dopiero potężny pożar, który strawił Rzym w 7 roku p.n.e. zmusił cesarza Augusta do zajęcia się organizacją miejskiej straży pożarnej. Pierwsi strażacy nosili nazwę Wigiliowie i jak na ówczesne czasy stanowili doskonale zorganizowane oddziały do walki z żywiołem ognia. Wówczas również ustanowiono pierwsze przepisy dotyczące ochrony przeciw pożarowej.
W Polsce pierwsze kroki zmierzające do ustanowienia przepisów przeciw pożarowych podjęto w XIV wieku, gdy z powodu pożarów płonęły drewniane, kryte słomą domy stojące w zwartej zabudowie. Pierwsze przepisy zwane „Porządkami Ogniowymi” uchwalono w 1374 roku w Krakowie, a na ich podstawie prawie 200 lat później magistrat warszawski uchwalił własne przepisy, które oprócz nakazów i zakazów zapobiegawczych ustalały zasady organizacji akcji gaśniczych, oraz obowiązki dostarczania wody i sprzęt niezbędny do gaszenia pożarów. Kolejna uchwała w 1696 roku podjęta przez Radę Miejską w Warszawie zobowiązała władze miejskie do utrzymywania sprzętu gaśniczego, oraz powołania „fajerherów” czyli pierwszych ogniowych. Pierwsze przepisy ogólnopaństwowe wydano 29 maja 1779 roku.
W 1921 roku w niepodległej już Polsce powołano Główny Związek Straży Pożarnych Rzeczpospolitej Polskiej, a w 1933 roku przemianowany na Związek Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej i uznany za stowarzyszenie wyższej użyteczności. Po wyzwoleniu kraju spod niemieckiej okupacji, wraz z odbudową polskich miast odbudowano również struktury ochrony przeciw pożarowej. W miejsce starych przepisów w 1950 roku uchwalono ustawę o ochronie ppoż. oraz powołano Komendę Główną Straży Pożarnych i Komendy Terenowe, a w 1956 roku został reaktywowany Związek Ochotniczych Straży Pożarnych. Późniejsze ustawy udoskonaliły istniejący system i zobowiązały czynniki państwowe oraz osoby fizyczne do udziału w ochronie ppoż. Ustawa z 1991r. powołuje Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi zagrożeniami.
Pierwsze wzmianki o Harcerskich Drużynach Pożarniczych pochodzą z 1916 roku, lecz autorzy tego artykułu nie mają danych innych jak data powstania i to, że działała w Warszawie.
Następne dane pochodzą z 1945 roku z terenów Nysy i okolic. Do najstarszych znanych i najlepszych w ówczesnym okresie należała HDP im. Stefana Starzyńskiego z Leszna Wielkopolskiego. Przerwa w działalności ZHP w latach 1950-56 spowodowała zanik działalności drużyn specjalnościowych w tym również pożarniczych. Po Zjeździe w 1956 roku w Łodzi nastąpił wraz z odrodzeniem ZHP w nowych warunkach burzliwy rozwój drużyn o różnych specjalnościach. Rozwojowi Harcerskich Drużyn Pożarniczych sprzyjał fakt, że w organizowaniu społecznej walki z pożarami Straże Pożarne szukały sojuszników także wśród młodzieży. drużyny harcerskie podejmowały współpracę z jednostkami Terenowej Obrony Przeciwlotniczej, późniejszej Powszechnej Samoobrony, obecnie Obrony Cywilnej. W ramach tej współpracy powstawały drużyny techniczno-obronne różnych specjalności. We współdziałaniu ze Związkiem Ochotniczych Straży Pożarnych rozwijały się również drużyny pożarnicze, a w roku 1958 podpisano pierwsze porozumienie pomiędzy ZHP a ZOSP. O szybkim rozwoju tej specjalności niech świadczą następujące liczby: w 1962roku istniało 491 Harcerskich Drużyn Pożarniczych, a w 1970 już 1534. Nie mniej jednak następujące przemiany w kraju spowodowały zmniejszenie się ilości drużyn specjalnościowych w tym także pożarniczych. Na dzień dzisiejszy jest zarejestrowanych tylko ok.150 HDP i być może tak niska liczba jest tylko efektem nie przyznawania się drużynowych podczas corocznych harcerskich spisów do tego, że ich harcerze „biegają z wężami”. Jednak przede wszystkim na pewno jest to efekt braku porozumień pomiędzy władzami harcerskim a zawodowymi i ochotniczymi strażami pożarnymi. Obecnie obowiązuje porozumienie pomiędzy Naczelnikiem ZHP i Prezesem Zarządu głównego ZOSP RP z dnia 22.12.1994roku i dotyczy ono współpracy jednostek organizacyjnych ZHP i ZOSP RP. Dodać tu należy, że większość HDP działa na bazie sprzętowej jednostek OSP i w dużej mierze są to drużyny działające w małych miasteczkach i na wsi. Niewielka współpraca z jednostkami Zawodowej Straży pożarnej jest spowodowana między innymi brakiem odpowiednich porozumień oraz szerokim zakresem działań operacyjnych Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych PSP i związanym z tym brakiem czasu.
Specjalność pożarnicza w harcerstwie to długofalowy program atrakcyjnych zbiórek szkoleniowych, odbywanych zarówno w izbie harcerskiej, jak też w terenie i strażnicy Straży Pożarnej.
Drużyny pożarnicze to nie tylko inspektorat i imprezy centralne, ale przede wszystkim harcerki i harcerze, którzy w całorocznej pracy nabywają wiedzę teoretyczną i podczas ćwiczeń- praktyczną niezbędną do zdobywania sprawności, znaków służb, odznak specjalnościowych, stopni harcerskich i instruktorskich, uprawnień państwowych. Warto dodać, ze harcerze -pożarnicy szkolą się również w innych dziedzinach związanych z ratownictwem(nurkowanie, wspinaczka, skoki spadochronowe itp.) te szkolenia są dodatkami do ćwiczeń pożarniczych, w których podczas popularnej „bojówki” 12-to letnia harcerka lub harcerz musi sobie poradzić z rozwinięciem węża W-75, a ile do tego potrzeba siły wiedzą tylko Ci, którzy to robili. Przychylność strażaków zarówno ochotników i zawodowców pozwala na zapoznanie się z najnowocześniejszym sprzętem będącym na wyposażeniu strażackich remiz. Dzięki współpracy z ZOSP Harcerskie Drużyny Pożarnicze mogły zaistnieć także na zawodach organizowanych przez Zarządy OSP zanim jeszcze odbyły się pierwsze zawody harcerskie (było to w 1997r. w Sochaczewie)harcerze naszej specjalności uczestniczą także w Turniejach Wiedzy Pożarniczej, startują do szkół pożarniczych oraz(a może przede wszystkim) w codziennej pracy hufca i chorągwi i podejmują działania na rzecz ochrony środowiska lokalnego wykorzystując poziom swojego wyszkolenia. Odpowiadając na program „Bądź Gotów” Drużyny Pożarnicze włączają się powstające Harcerskie Grupy Ratownicze a pamiętać należy, że harcerz - pożarnik tak samo jak zawodowy strażak powinien być specjalistą w kilku dziedzinach.
Mamy nadzieję, ze pokrótce przedstawiliśmy Wam historię i dzień dzisiejszy Harcerskich Drużyn Pożarniczych działających w strukturach ZHP i zachęcamy do nawiązania współpracy z nami.
autorzy:
phm. Maciej Zając
phm. Teresa Piotrowska