07 01 10* Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne. Tylko w postaci stałej B, D, E
B - składowanie odpadów luzem, ale przedtem przekształconych (zestalonych) na drodze immobilizacji np.
w betonie. Wyjaśniając tą kwestię należy powiedzieć tak: odpady zestalone i jednocześnie wbudowane strukturalnie w beton (spoiwo hydraulicznie) lub zeszklone lub związane termicznie są nieaktywne lub bardzo mało aktywne względem otaczającego środowiska, czyli inertne. Powyższe procesy immobilizacji należy prowadzić według specjalnie dobieranych procedur, gwarantujących w miarę pełną immobilizację zestalanego odpadu. Tym sposobem uzyskany materiał może mieć charakter w miarę możliwości "inertny" lub "trudno rozpuszczalny" i być odpowiedni do składowania "luzem"
D - składowanie w pojemnikach o konstrukcji sztywnej, odpornych na korozję oraz dostatecznie odpornych na uszkodzenia mechaniczne i działanie odpadów w nich zawarte. Mogą to być dla przykładu beczki stalowe zabezpieczone przed korozją od zewnątrz i od środka techniką malowania (lub też poprzez włożenie worka plastikowego do beczki) lub też odpowiednio wytrzymałe mechanicznie pojemniki z tworzyw sztucznych typu PE, PCV, PP. Zamknięcie pojemników szczelne, jednorazowe np. na "klej", na "gwint", na "obręcz" lub przez zaspawanie. Tę metodę "opakowania" odpadów należy stosować do odpadów charakteryzujących się w miarę niską rozpuszczalnością i niską agresywnością w stosunku do materiału konstrukcyjnego opakowania. Pakowanie odpadów w pojemniki sztywne przynosi korzyści, gdyż z pojemników tych można formować na składowisku wewnętrzne obwałowania
E - pojemniki jak w punkcie D, ale zawartość których zalana jest betonem lub wymieszana z materiałem adsorpcyjno-zestalającym .Należy zwrócić uwagę na to, że odpady silnie rozdrobnione należy mieszać ze spoiwem w oddzielnych urządzeniach i otrzymaną mieszaniną zalewać pojemniki. Natomiast odpady gabarytowe należy umieszczać w beczkach i zalewać rzadkim betonem, tak by beton zalał spód i wolne przestrzenie wewnętrzne jak i przy ścianach bocznych pojemnika. W niektórych przypadkach, zamiast zalewania betonem można zastosować wymieszanie zawartości z sorbentami takimi jak bentonit, popioły lotne energetyczne, względnie np. z trocinami. Te metody postępowania należy stosować do odpadów charakteryzujących się wysoką ekotoksycznością, dużą rozpuszczalnością i dużą agresywnością w stosunku do materiału konstrukcyjnego pojemnika. Podane przykłady należy traktować jako ogólne zasady, natomiast w praktyce zastosowań należy odpowiednio do rodzaju odpadów dobierać spoiwo lub sorbenty biorąc pod uwagę ich cechy reologiczne i wiążące, własności immobilizacyjne jak również proporcje ilościowe. Jest to kwestia indywidualnych receptur, zależnych od cech odpadu i nie stanowi to przedmiotu instrukcji eksploatacji składowiska.