Pani w urzędzie ma rację, bo:
§ 2. Warunkiem utworzenia punktu lub zespołu jest:
1) uzyskanie przez organ prowadzący pozytywnych opinii właściwego państwowego inspektora sanitarnego oraz komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o zapewnieniu w lokalu, w którym mają być prowadzone zajęcia w ramach punktu lub zespołu, bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu dzieci, uwzględniających warunki, o których mowa w § 3 i 4;
Podmiot prowadzący - nie ma znaczenia czy publiczny czy prywatny.
Protokół z kontroli nie jest w tym konkretnym przypadku równoważnym opinii warunkującej utworzenie punktu przedszkolengo.
Co do podstawy prawnej dla punktu przedszkolnego to:
np.: Na podstawie Ustawy o PSP art 23 ust. 2 pkt 5 w związku z par. 2 pkt 1 rozp. MEN
(Ustawa o PSP - Art. 23. 2. Czynności kontrolno-rozpoznawcze są przeprowadzane na podstawie:
5) zgłoszenia obiektu, dla którego przepisy prawa wymagają wydania przez organy Państwowej Straży Pożarnej opinii lub zajęcia przez nie stanowiska w zakresie ochrony przeciwpożarowej)
Zasadniczo punkt lub zespół przedszkolny ma spełniać jedną z 3 opcji:
1. jak dla ZLII z WT
lub
2. określone w ekspertyzie rzecz. ppoz. uzgodnionej z KW PSP
lub
3. z ograniczeniem liczby dzieci do 25 i wskazanymi minimalnymi wymaganiami okreslonymi w rozp. MENowskim do którego można dodać sprawność techniczną instalacji wynikających z rozp. MSWiA i prawa budowlanego.
Ale na początek należy zająć się wnioskiem strony. Strona wnosząca podanie o opinię lub stanowisko powinna jasno określić jakiej opinii się domaga i z jakiego przepisu. Organ nie ma prawa dowolnie sobie tego ustalać. Jeśli wniosek tego nie określa to należy stronę pouczyć i wezwać do sprecyzowania wniosku. Dokładniej tu:
"zasadą postępowania administracyjnego, wyrażoną m. in. w art. 63, 65, 128 i 140 k.p.a., jest jego odformalizowanie, tak aby sprawa mogła być rozpoznana zgodnie z intencją i interesem strony właśnie bez zbędnego formalizmu. Nie można jednak przyjąć, że jeżeli żądanie jest zredagowane niezręcznie i mało zrozumiale, to organ administracji publicznej jest uprawniony do sprecyzowania treści żądania. Jest to niedopuszczalne chociażby dlatego, że mogłoby to doprowadzić do niedopuszczalnej zmiany żądania, wbrew intencji wnoszącego podanie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 kwietnia 2002 r., sygn. akt I SA 2188/00, niepubl.). Stosownie do treści art. 61 § 1 k.p.a. żądanie wszczęcia postępowania administracyjnego określa przedmiot tego postępowania, a w razie wątpliwości sprecyzowanie żądania należy do strony, nie zaś do sfery ocennej organu administracji (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 czerwca 1990 r. sygn. akt I SA 367/90, ONSA z 1990, Nr 2-3, poz. 47). Wniosek wszczynający postępowanie administracyjne, w przypadku wątpliwości co do treści żądania, stanowi podstawę do podjęcia przez organ ustaleń w zakresie rzeczywistej woli osoby, od której pochodzi. Postępowaniu temu towarzyszy należyte i wyczerpujące poinformowanie strony o okolicznościach faktycznych i prawnych mogących mieć wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy administracji publicznej mają obowiązek udzielania stronom niezbędnych wyjaśnień i wskazówek, aby nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa Obowiązek informowania i wyjaśnienia stronom przez organ prowadzący postępowanie całokształtu okoliczności faktycznych i prawnych toczącej się sprawy (art. 9 k.p.a.) powinien być rozumiany tak szeroko, jak to jest tylko możliwe. W przeciwnym razie mamy do czynienia z naruszeniem art. 7 i art. 9 k.p.a. w stopniu mogącym mieć wpływ na istotę rozstrzygnięcia. Udowodnione naruszenie tego obowiązku powinno być rozumiane jako wystarczająca podstawa do uchylenia decyzji/ postanowienia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 1992 r., III ARN 40/92, POP 1993/4/68). Dla prawidłowego bowiem rozstrzygnięcia sprawy konieczne jest wyjaśnienie faktycznego żądania strony (po odpowiednim pouczeniu strony – zgodnie z art. 9 k.p.a. – o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie praw będących przedmiotem postępowania). W tym celu organ administracji winien wyjaśnić rzeczywisty zamiar strony. Dopiero wówczas jest możliwe dokonanie pełnej analizy stanu faktycznego i wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia.
