Odnośnie ekwiwalentu.
.Rada Gminy nie ma prawa do określania sposobu naliczania ekwiwalentu .W zakresie obowiązują wiążące rade przepisy ustawy. W Dzienniku Ustaw z 8,06,2005 opublikowana została ustawa z 6 maja 2005r o zmianie ustawy ochronie przeciwpożarowej (Dz. U . z 2005 r nr 100. poz. 835). Weszła w życie 23.06,2005 r.
Przepis dotyczący OSP i zawarty w nowelizacji ustawy z 06.05.2005 r sprecyzował sposób obliczania ekwiwalentu . Zgodnie z treścią art. 28 ust.2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej ekwiwalent za uczestnictwo w działaniach ratowniczych lub szkoleniach pożarniczych jest wypłacany z budżetu gminy do wysokości 1/175 przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego przed dniem naliczania ekwiwalentu przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitorem Polski ” na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z 17 .12.1998.r. emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2004 r 39.poz,353za każdą godzinę udziału w działaniach ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym). Zgodnie z informacją zamieszczoną w Rzeczpospolitej z dnia 28 –01-2006 r w sierpniu zeszłego roku Rada Gminy w Tereszpolu zmieniła wysokość ekwiwalentu do poziomu 1/300 przeciętnego wynagrodzenia. Wojewoda Lubelski rozstrzygnięciem stwierdził nieważność uchwały. Argumentował, że z przepisów ustawy nie wynika uprawnienie rady do regulowania wysokości lub zmiany ekwiwalentu. Rada Gminy Tereszpolu zaskarżyła to rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Kompetencje do podjęcia uchwały rada gminy wywodziła z art. 18 ustawy o samorządzie gminnym, który stanowi, że do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, jeśli ustawa nie stanowi inaczej. Zdaniem radnych, skoro w ustawie o ochronie przeciwpożarowej nie jest rozstrzygnięte wprost, kto ma określać wysokość ekwiwalentu, to może zrobić to rada gminy, bo przeznacza na ten cel pieniądze.
Wojewódzki Sąd Administracji w Lublinie oddalił skargę, podzielającą stanowisko wojewody. W uzasadnieniu wyroku podkreślił, że w działaniu organów nie stosuje się zasady, co nie jest zakazane, jest dozwolone lecz regułą dozwolone jest tylko to ,co prawo wyraźnie przewiduje
pozdro