Witam, nowy jestem i mam problem. Szukam jakiś informacji na temat:
"Obowiązki dowódcy jako odpowiedzialnego za podległych sobie ludzi."
i jakoś nie mogę znaleść nic, co by mi pomogło. Jeśli znacie jakieś wartościowe linki, albo co kolwiek to byłbym bardzo wdzięczny.
Aha, jeżeli umieściłem temat w złym dziale, czy cuś to przepraszam.
Miedzy innymi jeden z obowiązków:
Odpowiedzialność za bezpieczeństwo i higienę pracy Podstawowe obowiązki przełożonych Obowiązki przełożonego jednostki organizacyjnej PSP (pracodawcy) dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy w odniesieniu do zadań ustalonych zakresem działania komórki organizacyjnej wykonuje jej przełożony. Stanowi o tym § l ust. 3 i 4 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 17 listopada 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpieczeństwa i higieny służby strażaków oraz zakresu ich obowiązywania w stosunku do innych osób biorących udział w akcjach ratowniczych, ćwiczeniach lub szkoleniu (Dz. U. Nr 145, póz. 979). Przepis ten oraz art. 211 pkt 7 Kodeksu pracy, nakazujący współdziałać z pracodawcą w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, a także art. 13 lit. a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, zgodnie z którym „komendant wykonuje swoje obowiązki przy pomocy komendy", w precyzyjny sposób kierunkują działania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przełożonemu komórki organizacyjnej, zwanemu dalej „przełożonym komórki". Wskazują jego współodpowiedzialność z przełożonym jednostki organizacyjnej oraz współudział w zapewnianiu przez niego bezpiecznych i higienicznych warunków służby i pracy w odniesieniu nie tylko do bezpośrednio kierowanych i dowodzonych przez siebie strażaków i pracowników, ale - odpowiednio do wszystkich zadań realizowanego zakresu działania -także innych komórek i całej jednostki organizacyjnej. Sposoby i zakres realizacji współodpowiedzialności i współdziałania zawarte są w art. 207 i 212 Kodeksu pracy. W pierwszym z nich omówiono podstawowe obowiązki pracodawcy oraz jego szczegółowe obowiązki ustalone w dziale X ustawy Kodeks pracy, a także innymi, w tym również wydanymi przed Kodeksem pracy, i tzw. okołokodeksowymi ustawami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisami wykonawczymi do tych ustaw. Drugi z wymienionych artykułów precyzuje podstawowe obowiązki przełożonego, osoby kierującej pracownikami. Realizacja tych obowiązków polega na wykonywaniu zakresu działania komórki organizacyjnej w pełnej zgodności z postanowieniami wszystkich, odnoszących się do poszczególnych zadań, przepisów regulujących konkretne wymagania bezpieczeństwa i higieny, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki, na każdym etapie działalności, a mianowicie w projektowaniu, planowaniu, organizowaniu, przygotowywaniu, prowadzeniu, wykonywaniu, zapewnianiu, nadzorowaniu i kontroli spełniania tych wymagań w obiektach, wyposażeniu technicznym jednostki, terminowym dokonywaniu obo-wiązujących legalizacji, kontroli i konserwacji, w procesach pracy, w kształceniu, szkoleniu i doskonaleniu zawodowym oraz prowadzonych przez jednostkę akcjach ratowniczych. Prawa i obowiązki obu stron Stosunek służbowy i stosunek pracy równoważnie sobie odpowiadają. Oznacza to, że aby obiektywnie egzekwować od podwładnych wykonywanie przez nich obowiązków w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny, przełożeni w jednostce są obowiązani zapewniać im warunki do ich wykonywania odpowiadające co najmniej obowiązującym przepisom. Zobowiązani są też do prowadzenia systematycznych szkoleń strażaków i pracowników w
zakresie znajomości tych przepisów oraz sprawowania skutecznego nadzoru nad ich przestrzeganiem. Utrzymywanie właściwego poziomu bezpieczeństwa i higieny pracy wymaga orga-nizacyjnego zagwarantowania, aby wszystkie ustalone przepisami obowiązki przełożonego jednostki organizacyjnej (pracodawcy) dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy były przydzielone i znane konkretnym wykonawcom, tj. komórkom fachowym w danych dziedzinach i właściwym według struktury organizacyjnej jednostki organom, komisjom i służbie bezpieczeństwa i higieny pracy. Wykonywanie tych obowiązków winno się odbywać nierozłącznie z realizacją przez całą jednostkę jej zadań ustawowych. Efektem powinna być pełna integracja zadań merytorycznych i warunków bezpieczeństwa i higieny. Działania te wspomaga „Organizacja BHP w Państwowej Straży Pożarnej", która ustala niezbędne w procesie decyzyjnym, kontrolnym i korekcyjnym tryb, zasady i terminy oraz koordynowanie na szczeblu jednostki wykonywania obowiązków z zakresu bezpieczeństwa i higieny. Omawiane obowiązki, przedstawione w kolejności dziedzin bezpieczeństwa i higieny pracy ustalonej w dziale X Kodeksu pracy, uwidaczniają obszary mające zasadnicze znaczenie dla systematycznego: wykrywania źródeł zagrożeń zawodowych, informowania strażaków i pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z pełnioną służbą lub wykonywaną pracą, określania i stosowania odpowiednich środków w celu eliminacji lub co najmniej ograniczania tych zagrożeń. Wykazują one jednocześnie znaczenie prawidłowego wy-konywania każdego z nich dla kompleksowego działania na rzecz zapobiegania wypadkom, chorobom zawodowym i innym chorobom związanym z warunkami środowiska służby i pracy oraz poprawy stanu bezpieczeństwa i higieny w jednostce. Nieprzestrzeganie przez strażaków i pracowników przepisów BHP, niezależnie od lekceważenia bezpieczeństwa własnego i innych osób, rodzi wiele innych skutków, w tym prawnych, zarówno dla przełożonego - odpowiedzialnego za stan bezpieczeństwa i higieny pracy, który zgodnie z art. 212 pkt. 5 Kodeksu pracy jest obowiązany egzekwować prze-strzeganie przez pracowników zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, jak i pracownika, którego podstawowym obowiązkiem, ustalonym art. 211 Kodeksu pracy, jest przestrzeganie tych przepisów. W obu przypadkach konsekwencją naruszenia przepisów (mających charakter prawa bezwzględnie obowiązującego) jest, ustalone prawem pracy, stosowanie kar. Ma ono charakter represyjny, jako sprawiedliwe następstwo określonego działania lub za-niechania wymaganego działania, ale spełnia również ważną rolę zapobiegawczą, gdyż jest jednym z bardzo istotnych środków oddziaływania na ogół pracowników, powstrzymującym ich przed naruszaniem przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy i niejako wymuszającym odpowiednie do wymagań zachowanie oraz wykonywanie obowiązków. W razie nieprzestrzegania przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy przełożony jednostki organizacyjnej (pracodawca) może zastosować karę upomnienia lub karę nagany. Za to przekroczenie oraz za stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - przełożony może wymierzyć karę pieniężną. Stosowanie kar porządkowych wobec pracownika regulują przepisy art. 108 do 113 Kodeksu pracy. Stanowią one w szczególności, że kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika, jednak nie po upływie dwóch tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie trzech miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. Za jedno przekroczenie pracownik może być ukarany tylko jedną z przewidzianych kodeksem kar. Pracownik, wobec którego zastosowano karę przewidzianą w art. 108 Kodeksu pracy (upomnienia, nagany, pieniężną) nie może być jednocześnie pozbawiony dodatkowo tych uprawnień wynikających z przepisów prawa pracy, które są uzależnione od nienaruszenia
obowiązków pracowniczych w zakresie uzasadniającym odpowiedzialność porządkową (pozbawienie premii, nagrody itp.). Należy przy tym pamiętać o przepisie art. 281 pkt. 4 Kodeksu pracy, stanowiącym, że stosowanie wobec pracowników przez pracodawcę lub osobę działającą w jego imieniu innych kar niż przewidziane w przepisach prawa pracy o odpowiedzialności porządkowej pracowników jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika i zagrożone karą grzywny. Ponadto, w myśl art. 52 § l Kodeksu pracy, w razie ewidentnego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, do których należą ustalone art. 211 obowiązki z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, a także w razie zawinionej przez pracownika m utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku, przełożony jednostki organizacyjnej może rozwiązać umowę o pracę z winy pracownika bez wypowiedzenia. Za zawinione nienależyte wykonywanie obowiązków służbowych strażakowi może być wymierzona kara dyscyplinarna upomnienia, nagany, wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia i wydalenia ze służby. Wymierzanie strażakowi kar dyscyplinarnych regulują przepisy art. 115 do 124n ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz,. U. Nr 88, póz. 400 z późn. zm.). Również za czyn stanowiący wykroczenie popełniony w wyniku wykonania polecenia służbowego strażak ponosi odpowiedzialność tylko dyscyplinarną, chyba że wykonując polecenie umyślnie popełnia wykroczenie. Strażak odpowiada dyscyplinarnie także za popełnione przestępstwa lub wykroczenia, niezależnie od odpowiedzialności karnej. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie l roku od popełnienia czynu, a w razie wszczęcia takiego postępowania ulega ono umorzeniu. Jeżeli natomiast popełniony czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nic może nastąpić wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego. Przepisy Kodeksu pracy ustalające katalog wykroczeń przeciwko prawom pracownika (art. 281-283) odnoszą się tylko do przełożonych w jednostce organizacyjnej. Przełożony odpowiedzialny za stan bezpieczeństwa i higieny pracy (...) albo kierujący pracownikami, który nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny. Tej samej karze podlega ten, kto: - wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie 14 dni właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności i o przewidywanej liczbie pracowników oraz nie składa pisemnej informacji o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczących danej dziedziny działalności, jak również nie zawiadamia o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmia-nie technologii lub profilu produkcji, - wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, - wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem albo nie posiadają deklaracji zgodności, - wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem oraz nie posiadają deklaracji zgodności, - wbrew obowiązkowi stosuje: a) materiały i procesy technologiczne bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla
zdrowia pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych,
substancje chemiczne nie oznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację, c) niebezpieczne substancje chemiczne nie posiadające kart, a także opakowań zabezpieczających przez ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem, - wbrew obowiązkowi nic zawiadamia właściwego inspektora pracy, prokuratora lub innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, dowody lub dokumenty dotyczące takich wypadków i chorób, - nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu inspektora pracy, - utrudnia działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań, - wbrew obowiązkowi nie wypłaca w ustalonym terminie (...) świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego (...) świadczenia bezpodstawnie obniża (...). Tej samej karze podlega, kto będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu narusza przepisy o czasie pracy lub przepisy o ochronie pracy kobiet. W sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika wszczynają postępowanie i orzekają inspektorzy pracy Państwowej Inspekcji Pracy. W myśl art. l § l ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.) odpowiedzialności karnej podlega ten, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. W rozumieniu prawa karnego czyn może polegać zarówno na zakazanym ustawą działaniu, jak i zaniechaniu spełnienia na-kazanego przez nią obowiązku, to znaczy powstrzymaniu się od czynności nakazanej, wyrażającym się w niepodjęciu działania nakazanego przez normę prawną, które zapobiegłoby skutkowi. Odpowiedzialności karnej za przestępstwo popełnione przez zaniechanie podlega ten, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi. Jako przykład wymienić tu można nieutrzymy-wanie łączności z ratownikami wprowadzonymi do strefy zagrożenia, niezapew-nienie przeprowadzania przez uprawnione do tego osoby, instytucje lub organy przewidzianych w określonych terminach przeglądów, pomiarów i kontroli sprzętu, instalacji i urządzeń technicznych itp. Kodeks karny ustala następujące przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu i prawom pracowników: - w art. 220: kto, będąc odpowiedzialnym za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnia wynikającego stąd obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Nie podlega karze sprawca, który dobrowolnie (z własnej woli, a nie pod wpływem czynnika zewnętrznego, np. nakazu inspektora pracy) uchylił grożące niebezpieczeństwo. Przestępstwo to polega na niedo-pełnieniu obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, powodującym niezwłocznie realne niebezpieczeństwo dla pracownika i jest popełnione już przez sam fakt zaistnienia narażenia; - w art. 156: kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci pozbawienia człowieka
wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychi-cznej, całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech. Jeżeli następstwem czynu jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat dwóch do 12; - w art. 221: kto wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo nie sporządza lub nie przedstawia wymaganej dokumentacji, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności. Pojęcie umyślności i nieumyślności definiuje art. 9 Kodeksu karnego: Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. Natomiast nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.
Ireneusz Domurat
http://www.strazak.pl/index.php?option=com...ed&ascdesc=DESC 
