Witam. Mam pytanie czy wie ktos jakie wymagania trzeba spełniac? zeby pracowac w lotniskowej strazy pozarnej
W PSP jest takie urozmaicenie zdarzeń, że nie ma dwóch takich samych akcji, dwóch takich samych służb.
LSP to straż zakładowa o konkretnym zakresie i rejonie działań.
CytujLSP to straż zakładowa o konkretnym zakresie i rejonie działań.Proszę? Wiesz jaka jest różnica między LSP (Lotniskowa Straż Pożarna) od ZSP (Zakładowej Straży Pożarnej)?Po pierwsze z twojego beznadziejnego zdania kolego - LSP to nie zakładowa straż. Po drugie, zakładowych straż wymiera... Lub wymarła...
Zapewne kolega straż_998 wie lepiej, trzeba Go o zdanie spytać...A tak na marginesie. Jeżeli LSP to nie straż zakładowa, to jaka?Tylko nie piszcie że lotniskowa
Interpelacja nr 9585do prezesa Rady Ministróww sprawie przyznania zaopatrzeń emerytalnych strażakom lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych Panie Ministrze! W nawiązaniu do pisma przedstawicieli lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych złożonego na moje ręce w dniu 20 kwietnia 2009 r. proszę o zajęcie stanowiska wobec poniższych kwestii: 1. Jakie działania zamierza podjąć kierowany przez Pana resort w zakresie zaopatrzenia emerytalno-rentowego dla strażaków lotniskowych służb ratowniczo - gaśniczych, mając na uwadze fakt, iż nakładane są na tę grupę zawodową takie same obowiązki jak na strażaków Państwowej Straży Pożarnej, w tym obowiązek ciągłego podnoszenia kwalifikacji, utrzymania w pełni sprawności psychofizycznej, pełnej gotowości bojowej itp.? 2. Dlaczego w ślad za zwiększonym zakresem obowiązków nie idą gwarancje świadczeń emerytalnych, podkreślając znaczenie szczególnego rodzaju działalności wykonywanej przez funkcjonariuszy lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, a co za tym idzie, odpowiedzialności społecznej i zawodowej wobec realnego zagrożenia wypadkami i innymi zagrożeniami związanymi z ruchem lotniczym? 3. Czy Ministerstwo Infrastruktury nosi się z zamiarem włączenia ww. funkcjonariuszy w struktury Państwowej Straży Pożarnej, zwłaszcza że nie spowoduje to obciążeń finansowych, bo są to ludzie dobrze wyszkoleni, gotowi do natychmiastowej pracy, bez ponoszenia dodatkowych kosztów szkolenia? 4. Jakie propozycje rozwiązań systemowych przygotowuje kierowane przez Pana ministerstwo w zilustrowanym zakresie? Z góry składam serdeczne podziękowania za przychylne ustosunkowanie się. Łączę wyrazy szacunku Poseł Beata Kempa Warszawa, dnia 30 kwietnia 2009 r.
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -na interpelację nr 9585w sprawie przyznania zaopatrzeń emerytalnych strażakom lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu do pisma z dnia 20 maja 2009 r. (sygn. SPS-023-9585/09) skierowanego do prezesa Rady Ministrów pana Donalda Tuska, przekazującego interpelację posła na Sejm RP pani Beaty Kempy w sprawie przyznania zaopatrzeń emerytalnych strażakom lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, przekazanego pismem z dnia 22 maja 2009 r. (sygn. DSPA-4810-2491/09) przez pana Sławomira Nowaka, sekretarza stanu szefa Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów - w porozumieniu z ministrem infrastruktury - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów, uprzejmie przedstawiam następujące informacje. Występujące od 1990 r. transformacje ustrojowo-gospodarcze spowodowały konieczność dostosowania struktur organizacyjnych i zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej do nowych realiów gospodarczych i własnościowych. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.) utworzyła Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Wejście w życie przepisów ww. ustawy spowodowało znaczne rozszerzenie zakresu zadań i kompetencji zawodowych straży pożarnych, które tworzone były na podstawie ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 20, poz. 106, z późn. zm.). Utworzenie Państwowej Straży Pożarnej skutkowało rozwiązaniem dotychczas istniejących jednostek organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej oraz zniesieniem stanowiska funkcjonariuszy pożarnictwa (art. 126 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej). Ponadto ustawa o Państwowej Straży Pożarnej oraz ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.) różnicują status osób realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Do jednej grupy ww. ustawy zaliczają funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej (strażaków PSP), pozostających w stosunku służbowym nawiązanym na podstawie mianowania (powołania), którzy pełnią służbę w Państwowej Straży Pożarnej, będącej zgodnie z art. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do zadań Państwowej Straży Pożarnej należy także organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Drugą grupę stanowią pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej niebędących jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej - głównie zakładowych straży pożarnych (ZSP) i zakładowych służb ratowniczych (ZSR - w tym pracownicy lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych). W myśl art. 17 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej instytucje, organizacje, osoby prawne lub fizyczne mogą za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych tworzyć, przekształcać lub likwidować jednostki, o których mowa powyżej. Zgodnie z art. 29 ww. ustawy koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z: - budżetu państwa, - budżetów jednostek samorządu terytorialnego, - dochodów instytucji ubezpieczeniowych, ubezpieczających osoby prawne i fizyczne, - środków własnych podmiotów, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na utworzenie jednostki ochrony przeciwpożarowej. W jednostkach ochrony przeciwpożarowej zatrudnieni są pracownicy na podstawie umowy o pracę, którzy posiadają status pracownika wykonującego zadania w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze (art. 16a ustawy o ochronie przeciwpożarowej). Z tego też powodu ich uprawnienia pracownicze kształtowane są na gruncie przepisów prawa pracy. Zachodzi zatem istotna różnica między statusem pracownika jednostek ochrony przeciwpożarowej (ZSP i ZSR) a statusem strażaka Państwowej Straży Pożarnej. Różnica ta wynika ze szczególnej odpowiedzialności strażaka PSP jako funkcjonariusza publicznego, jego zakresu obowiązków, dyspozycyjności, podległości służbowej i odpowiedzialności dyscyplinarnej. Podkreślenia wymaga fakt, iż Państwowa Straż Pożarna finansowana jest w całości z budżetu państwa, zapewniając niezbędne bezpieczeństwo w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Realizuje ona zadania określone w art. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, które obejmują znacznie szerszy zakres aniżeli zadania realizowane przez inne jednostki ochrony przeciwpożarowej (ZSP i ZSR). Z uwagi na zróżnicowanie zakresów zadań realizowanych przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników zakładowych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz zakresu ciążących na nich obowiązków, a także źródła finansowania tych jednostek, ustawodawca odmiennie ukształtował uprawnienia tych osób. Pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej, którzy wstąpili do służby w Państwowej Straży Pożarnej, stali się funkcjonariuszami Państwowej Straży Pożarnej i mają możliwość nabycia prawa do policyjnej emerytury na warunkach określonych w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.), zgodnie z którą emerytura policyjna przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, który w dniu zwolnienia posiada 15 lat służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie Więziennej, łącznie z okresami równorzędnymi ze służbą, bez względu na jego wiek. Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy do okresów równorzędnych ze służbą w Państwowej Straży Pożarnej zalicza się m.in.: okresy zatrudnienia lub służby w zawodowych jednostkach ochrony przeciwpożarowej i nauki w szkołach pożarniczych, w charakterze członka Korpusu Technicznego Pożarnictwa, a także funkcjonariusza pożarnictwa w terminie do dnia 31 stycznia 1992 r. Ponadto na mocy art. 129 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej jako służba w Państwowej Straży Pożarnej traktowane są okresy zatrudnienia strażaków, którzy w dniu wejścia w życie ww. ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1992 r., pełnili służbę w jednostkach ochrony przeciwpożarowej w charakterze funkcjonariuszy pożarnictwa. Na mocy ww. przepisu zobowiązani oni byli w terminie do dnia 31 stycznia 1992 r. wyrazić pisemną zgodę na podjęcie służby w Państwowej Straży Pożarnej - w jednostkach ochrony przeciwpożarowej lub na stanowiskach, na których wykonywali czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej od dnia 1 lutego 1992 r.u: - do dnia powołania lub mianowania na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r.; - niepowołanych lub niemianowanych na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, do zakończenia okresu tego zatrudnienia, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. W świetle powyższych uregulowań osobom zatrudnionym w jednostkach ochrony przeciwpożarowej w charakterze funkcjonariuszy pożarnictwa, które w terminie do dnia 31 stycznia 1992 r. złożyły deklarację o wyrażeniu zgody na podjęcie służby w Państwowej Straży Pożarnej, okresy ich zatrudnienia w jednostkach ochrony przeciwpożarowej lub na stanowiskach, na których wykonywały czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej przypadające od dnia 1 lutego 1992 r. do dnia 30 czerwca 1999 r., są traktowane jako służba w Państwowej Straży Pożarnej. Natomiast ze względu na fakt, że pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej niebędących jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej są zatrudnieni w charakterze pracowników (art. 16a ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej), uprawnienia ich do zaopatrzenia emerytalnego kształtuje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.). Przy czym zaznaczyć trzeba, iż zatrudnienie w zakładowych strażach pożarnych i zakładowych służbach ratowniczych, zgodnie z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, traktowane jest jako zatrudnienie w szczególnych warunkach. Zatem pracownicy ci urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r. mogą skorzystać z prawa do emerytury w wieku niższym niż określony w ustawie, tj. co najmniej 65 lat dla mężczyzn i co najmniej 60 lat dla kobiet (art. 32 ww. ustawy). Natomiast dla pracowników urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. zatrudnionych w szczególnych warunkach zostają ustanowione emerytury pomostowe (art. 24 ust. 2 ww. ustawy). Zaznaczyć jednak należy, iż osoby niemianowane (niepowołane) do Państwowej Straży Pożarnej mają zaliczane okresy służby wyłącznie do dnia 30 czerwca 1999 r., a ich ewentualne dalsze zatrudnienie doliczane jest do emerytury w myśl art. 14 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (...). Natomiast osoby mianowane (powołane) do służby w Państwowej Straży Pożarnej mają zaliczane do celów emerytalnych również okresy po 1 lipca 1999 r. (art. 12 ww. ustawy) Jednocześnie informuję, iż w myśl art. 13 ust. 1 pkt 4 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (...) okres pracy w zakładowych zawodowych strażach pożarnych był i w dalszym ciągu jest zaliczany jako równorzędny ze służbą w Państwowej Straży Pożarnej. Z poważaniem Podsekretarz stanu Zbigniew Sosnowski Warszawa, dnia 12 czerwca 2009 r.
Interpelacja nr 17341do ministra spraw wewnętrznych i administracji oraz ministra infrastrukturyw sprawie lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych oraz zmian w ich funkcjonowaniu Szanowni Panowie Ministrowie! Na podstawie art. 192 ust. 3 regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej kierujemy do Panów Ministrów interpelację poselską w sprawie lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Jak twierdzi Ministerstwo Infrastruktury (w odpowiedzi na interpelację nr 5002), wymagania zdrowotne, wykształcenie ogólne oraz kwalifikacje zawodowe, jakie są niezbędne do wykonywania zawodu strażaka lotniskowej służby ratowniczo-gaśniczej, są tożsame z wymaganiami dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej. Strażacy LSR-G wykonują obowiązki służbowe wynikające z ustawy o ochronie przeciwpożarowej oraz Prawa lotniczego. Rozwój komunikacji lotniczej wpływa na wzrost zdarzeń, w których udział biorą LSR-G. Nie może to pozostać bez wpływu na stan zdrowotny strażaków. Do czasu wprowadzenia obowiązującej ustawy o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991 r. (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.) strażakom lotniskowym przysługiwały uprawnienia emerytalne jak dla strażaków zawodowych. W związku z powyższym zwracamy się do Panów Ministrów z następującym pytaniem: Dlaczego w związku z tym osoby podejmujące się pracy na lotniskach nie są objęte uprawnieniami emerytalnymi dla strażaków zawodowych? Posłowie Jacek Tomczak i Jan Filip Libicki Poznań, dnia 12 lipca 2010 r.
Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację panów posłów Jacka Tomczaka i Jana Filipa Libickiego z dnia 4 sierpnia 2010 r. (SPS-023-17341/10) w sprawie lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych oraz zmian w ich funkcjonowaniu przedstawiam poniżej uzasadnienie istniejącej sytuacji prawnej w przedmiotowym zakresie.Strażacy pełniący służbę w jednostkach Państwowej Straży Pożarnej mają status funkcjonariusza publicznego, a pracownicy lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę i mają status pracownika wykonującego zadania w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze.Art. 129 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.) umożliwiał funkcjonariuszom pożarnictwa (w tym strażakom – ratownikom lotniskowych straży pożarnych, a obecnie lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych) złożenie oświadczenia woli o podjęciu służby w Państwowej Straży Pożarnej. Zgodnie z art. 129 ust. 6 wskazanej ustawy osoby, które wyraziły pisemną zgodę i uzyskały status strażaka, utraciły go, jeśli w okresie do 30.06.1999 r. nie zostały powołane lub mianowane na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej.Trudno również zgodzić się z przywoływanym przez panów posłów argumentem rozwoju komunikacji lotniczej, który miałby skutkować wzrostem zdarzeń, w których interweniować zobowiązani są pracownicy LSR-G, wzrost ruchu lotniczego nie jest bowiem tożsamy ze wzrostem wypadkowości.Dzięki zakrojonym na szeroką skale inwestycjom infrastrukturalnym oraz zakupom nowoczesnego sprzętu ratowniczo-gaśniczego zarządy portów lotniczych zapewniają pracownikom zatrudnionym w LSR-G doskonałe warunki pracy i możliwości szkolenia. W opinii ministra spraw wewnętrznych i administracji, który jest właściwy w przedmiotowej sprawie, nie zachodzą przesłanki do podjęcia inicjatywy legislacyjnej zmierzającej do zrównania statusu strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych.Z poważaniem
Interpelacja (nr 20844) do ministra spraw wewnętrznych i administracji w sprawie zakładowych straży pożarnychStan faktyczny: Podczas spotkań poselskich przedstawiciele zakładowych straży pożarnych zwrócili uwagę na fakt, że są traktowani inaczej niż strażacy pracujący w Państwowej Straży Pożarnej.Według nich przedstawiciele obu formacji posiadają takie same obowiązki, natomiast przepisy prawa są różne dla obu tych grup. W szczególności dotyczy to przepisów określających możliwość przejścia na emeryturę.Pytania:1. Z czego wynikają różnice w obowiązującym prawie w stosunku do zakładowych straży pożarnych i Państwowej Straży Pożarnej?2. Czy planowane jest objęcie jednym aktem prawnym strażaków zatrudnionych w Państwowej Straży Pożarnej i zakładowych strażach pożarnych?Z wyrazami szacunkuPoseł Tadeusz ArkitWarszawa, dnia 22 lutego 2011 r.
Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu do pisma z dnia 2 marca 2011 r. (sygn. SPS-023-20844/11), przekazującego interpelację posła na Sejm RP pana Tadeusza Arkita w sprawie zakładowych straży pożarnych, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Ustawą z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.) powołana została Państwowa Straż Pożarna jako zawodowa, umundurowana i wyposażona w specjalistyczny sprzęt formacja, przeznaczona do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Wejście w życie przepisów ww. ustawy spowodowało znaczne rozszerzenie zakresu zadań i kompetencji zawodowych straży pożarnych, które tworzone były na podstawie ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 20, poz. 106, z późn. zm.). Powołując nową formację – Państwową Straż Pożarną, rozwiązano dotychczas istniejące jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej oraz zniesiono stanowiska funkcjonariuszy pożarnictwa (vide: art. 126 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej), a ponadto w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej oraz ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.) wprowadzono zróżnicowanie statusu osób realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej.Do jednej grupy ww. ustawy zaliczają funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej (strażaków PSP) pozostających w stosunku służbowym nawiązanym na podstawie mianowania (powołania), którzy pełnią służbę w Państwowej Straży Pożarnej będącej zgodnie z art. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do zadań Państwowej Straży Pożarnej należy także organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.Drugą grupę stanowią pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej – niebędących jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej – głównie zakładowych straży pożarnych (ZSP) i zakładowych służb ratowniczych (ZSR). W myśl art. 17 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej m.in. instytucje, organizacje, osoby prawne lub fizyczne mogą za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych tworzyć, przekształcać lub likwidować jednostki, o których mowa powyżej. Zgodnie z art. 29 ww. ustawy koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej ponoszone są przez podmioty je tworzące, tj. z:— budżetu państwa,— budżetów jednostek samorządu terytorialnego,— dochodów instytucji ubezpieczeniowych ubezpieczających osoby prawne i fizyczne,— środków własnych podmiotów, o których mowa w art. 17 ustawy, któreuzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na utworzeniejednostki ochrony przeciwpożarowej.W jednostkach ochrony przeciwpożarowej zatrudnieni są pracownicy na podstawie umowy o pracę, z tego też powodu ich uprawnienia pracownicze kształtowane są na gruncie przepisów prawa pracy.Zachodzi zatem istotna różnica między statusem pracownika jednostek ochrony przeciwpożarowej (ZSP i ZSR) a statusem strażaka Państwowej Straży Pożarnej. Różnica ta wynika ze szczególnej odpowiedzialności strażaka PSP jako funkcjonariusza publicznego, jego zakresu obowiązków, dyspozycyjności, podległości służbowej i odpowiedzialności dyscyplinarnej. Prawo strażaków Państwowej Straży Pożarnej do nabywania świadczeń emerytalnych według zasad i na warunkach przewidzianych w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.) jest adekwatne do realizowanych zadań służbowych i stopnia ich uciążliwości wynikających z nawiązanego stosunku służbowegoW związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 1992 r. ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawodawca w art. 129 ust. 1 umożliwił dotychczasowym funkcjonariuszom pożarnictwa złożenie oświadczenia woli (deklaracji) o podjęciu służby w nowo tworzonej formacji – Państwowej Straży Pożarnej. Powyższe oświadczenie należało złożyć w nieprzekraczalnym terminie do dnia 31 stycznia 1992 r.Osobom, które złożyły ww. oświadczenie woli, okres zatrudnienia w jednostkach ochrony przeciwpożarowej lub na stanowiskach, na których wykonywali czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej od dnia 1 lutego 1992 r.:— do dnia powołania lub mianowania na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej;— niepowołanym lub niemianowanym na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, do zakończenia tego okresu, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej wyłącznie w rozumieniu przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.Uprawnienia emerytalne powyższej grupy osób reguluje ustawa z dnia 18 lutego 1994 r., przy czym obecnie nie ma znaczenia wiek tych osób, a jedynie minimum 15 lat służby w Państwowej Straży Pożarnej lub okresów równorzędnych ze służbą w Państwowej Straży Pożarnej traktowanych jako służba w Państwowej Straży Pożarnej.Osoby niemianowane (niepowołane) do Państwowej Straży Pożarnej mają zaliczane okresy służby wyłącznie do dnia 30 czerwca 1999 r., a ich ewentualne dalsze zatrudnienie doliczane jest do emerytury w myśl art. 14 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (…). Natomiast osoby mianowane (powołane) do służby w Państwowej Straży Pożarnej mają zaliczane do celów emerytalnych jako służbę w PSP również okresy po 1 lipca 1999 r. (vide: art. 12 ww. ustawy).Niezależnie od powyższego należy mieć na względzie, iż konsekwencją ewentualnego zrównania statusu strażaków zakładowych straży pożarnych ze statusem strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz wynikających z tego uprawnień byłoby m.in. rozszerzenie kręgu osób uprawnionych do świadczeń emerytalnych na podstawie art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (…), co z kolei spowodowałoby znaczące skutki finansowe dla budżetu państwa.Z poważaniem
Interpelacja (nr 2764)do ministra spraw wewnętrznychw sprawie wieku emerytalnego strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczychZ prośbą zwrócili się do mnie pracownicy katowickiego Stowarzyszenia Lotniskowych Służb Ratowniczo-Gaśniczych, wskazując na problem dyskryminacji strażaków należących do lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych w zakresie nabycia prawa do zabezpieczenia emerytalnego.Zdaniem strażaków art. 26 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, ze zm.) pozbawia gwarancji emerytalnych strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, dając takie prawo strażakom Państwowej Straży Pożarnej. Dodają, że art. 26 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wymienia uprawnienia strażaka lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych w razie uszczerbku na zdrowiu lub poniesienia szkody w mieniu, nie zawiera natomiast postanowień odnoszących się do zabezpieczenia emerytalnego strażaków lotniskowych. Ponadto w opinii wnioskujących ustawa z 1991 r. dzieli ratowników realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Pierwszą kategorię stanowią funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej, którzy uzyskują prawo do emerytury na uprzywilejowanych warunkach, określonych odrębnie w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Drugą kategorię stanowią pozostali pracownicy innych jednostek ochrony przeciwpożarowej, w tym strażacy lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, którzy przechodzą na emeryturę w wieku lat 65. Według pracowników tej straży taka kwalifikacja jest niesłuszna. Państwowa Straż Pożarna i lotniskowe służby ratowniczo-gaśnicze działają w podobnym celu oraz wykonują podobną pracę. Strażacy z obu tych formacji muszą spełniać podobne normy zdrowotne i sprawnościowe.W związku z powyższym zwracam się z prośbą o odpowiedź na pytanie: Czy w ramach prac Ministerstwa Spraw Wewnętrznych planowane są działania mające na celu zmianę istniejącego stanu prawnego?Z poważaniemPoseł Ewa WolakWrocław, dnia 23 lutego 2012 r.
Interpelacja (nr 3068)do ministra spraw wewnętrznychw sprawie nierównego traktowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej i lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczychSzanowny Panie Ministrze! Istniejący na gruncie ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 17, poz. 1380) wadliwy przepis wprowadza całkowicie sztuczny oraz nieuzasadniony rozdział dwóch grup społeczno-zawodowych mających taki sam zakres obowiązków, tj. strażaków PSP oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Podział ten wynika z art. 15 oraz art. 16 i 16a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Z powyższego rozdziału wynika zróżnicowany status prawny obu służb w rzeczywistości spełniających analogiczne funkcje oraz zróżnicowane uprawnienia emerytalne. Od strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych wymaga się podlegania szczególnym obowiązkom wynikającym z charakteru pracy oraz posiadania odpowiednich kwalifikacji i warunków psychofizycznych przez cały okres zatrudnienia, tj. do 65. roku życia.Strażacy PSP posiadają status funkcjonariuszy publicznych, którzy uzyskują prawo do emerytury wg dzisiejszego stanu prawnego po 15 latach służby na warunkach określonych w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.). W związku z planowaną reformą emerytur mundurowych planowane jest podwyższenie wieku emerytalnego, tak by strażacy PSP uzyskiwali uprawnienia do emerytury w wieku 55 lat po przepracowaniu 25 lat w zawodzie. Strażacy lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, mimo iż są zawodową, umundurowaną, wyposażoną w wysoce specjalistyczny sprzęt formacją strażacką przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami w rejonie portów lotniczych oraz na obszarze wokół portów, której pracownicy podlegają szczególnym obowiązkom oraz szczególnej odpowiedzialności, nabywają uprawnienia emerytalne na standardowym poziomie w wieku 65 lat po przepracowaniu 35 lat na warunkach określonych w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.).Niesprawiedliwie dysproporcjonalne i dyskryminujące traktowanie jednostek ochrony przeciwpożarowej o jednakowym przeznaczeniu ma miejsce od czasu dokonania sztucznego rozdziału formacji strażackiej, tj. od początku lat 90. ubiegłego wieku. Wcześniejszy stan prawny określony na podstawie dekretu Rady Państwa z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa (Dz. U. z 1974 r. Nr 50, poz. 321) stwarzał jednolitą i sprawiedliwą społecznie strukturę pożarniczą zarówno co do zadań i obowiązków stawianych przed strażakami, jak i przysługujących im uprawnień emerytalnych, które to były jednolicie określone w ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1982 r. Nr 040, poz. 267).Zakres i cel działania strażaków PSP oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych jest tożsamy, z zaznaczeniem, iż strażakom lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych jako jednostkom wysoce specjalistycznym stawia się szczególne wymogi dotyczące stanu zdrowia psychicznego, jak i fizycznego strażaków oraz standardu reagowania na incydenty pożarnicze, związane z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu lotniczym. Konstytucja nakłada na organy państwowe obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa obywateli. Polska zobowiązana jest spełniać szczególne wymagania w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu lotniczego na mocy wiążących ją umów międzynarodowych, a także prawa wspólnotowego.Materialne cechy zawodów obu formacji strażackich (rodzaj wykonywanej pracy, ciężar nałożonych obowiązków, stopień niebezpieczeństwa i wpływ pracy na zdrowie) stawiają wspomniane formacje na jednej płaszczyźnie i przemawiają za ich docelowym jednakowym traktowaniem przez organy państwa. Jednakże aktualny stan prawny sankcjonuje sztuczny podział formacji strażackich i ich nierówne traktowanie, co przekłada się na istnienie ewidentnej nierówności społecznej oraz wpływa na zmniejszenie pożądanego stopnia ochrony bezpieczeństwa publicznego, w szczególności w ruchu lotniczym. Przyjmuje się, że konstytucyjna zasada równości wobec prawa jest zasadą wiążącą władze publiczne i zobowiązującą do traktowania wszystkich podmiotów w równy sposób. Zasada równości jako przynależności danych podmiotów do tej samej klasy, wyróżnionej z punktu widzenia pewnej istotnej cechy może doznać ograniczenia tylko i wyłącznie, gdy jest to uzasadnione merytorycznie i racjonalnie, zmierza do ochrony interesu publicznego o znacznej wartości oraz znajduje podstawę w wartościach, zasadach i normach konstytucyjnych. W przedmiotowej sytuacji brak jest uzasadnienia dokonanego podziału dwóch grup społeczno-zawodowych, gdyż przeznaczenie i zakres działania mają one identycznie określone. Wynika z tego, że tożsame grupy należy traktować podobnie, stwarzając im identyczne gwarancje ochrony pozycji zawodowej. Podobne przypadki dyskryminacji były już przedmiotem analiz i orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, który stawał po stronie dyskryminowanych grup społeczno-zawodowych (m.in. wyrok TK z dnia 8 września 2005 r, sygn. P 17/04, wyrok TK z dnia 23 kwietnia 2009 r., K 65/07).Mając na uwadze pilną konieczność zmiany opisanych powyżej przepisów i zakończenia dyskryminacji strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, zwracam się Pana Ministra z uprzejmą prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:1. Czy w opinii ministerstwa dalsze utrzymywanie sztucznego rozdziału grup społeczno-zawodowych mających taki sam zakres obowiązków, tj. strażaków PSP oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, jest zasadne?2. Jakie kroki prawne oraz legislacyjne zamierza podjąć ministerstwo w celu zlikwidowania rzeczonego rozdziału oraz związanej z tym dyskryminacji na polu uprawnień emerytalnych? Kiedy ministerstwo podejmie działania mające na celu zmianę takiego stanu rzeczy?Łączę wyrazy szacunku Poseł Krystyna Łybacka Poznań, dnia 8 marca 2012 r.
Szanowna Pani Marszałek! W nawiązaniu do pisma z dnia 15 marca 2012 r. (sygn. SPS-023-2764/12) dotyczącego interpelacji posła na Sejm RP pani Ewy Wolak w sprawie wieku emerytalnego strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Na wstępie pragnę wskazać, że ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.), powołując nową formację, zniosła dotychczasowe jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej oraz stanowiska funkcjonariuszy pożarnictwa (art. 126 ww. ustawy). Jednocześnie w ww. ustawie oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.) wprowadzono zróżnicowanie statusu osób realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej.Zgodnie z przyjętymi uregulowaniami prawnymi jedną grupę stanowią funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej (strażacy PSP) pozostający w stosunku służbowym nawiązanym na podstawie mianowania (powołania). Pełnią oni służbę w Państwowej Straży Pożarnej, będąc zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do zadań PSP należy ponadto m.in. organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.Drugą grupę stanowią pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej (niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP), głównie zakładowych straży pożarnych (ZSP) i zakładowych służb ratowniczych (ZSR), w tym lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Zgodnie z art. 17 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wymienione jednostki są tworzone, przekształcane i likwidowane przez uprawnione do tego podmioty, którymi są ministrowie, wojewodowie, gminy, instytucje, organizacje, osoby prawne i fizyczne. Koszty funkcjonowania tych jednostek są ponoszone przez podmioty je tworzące (art. 29 ww. ustawy). W jednostkach ochrony przeciwpożarowej niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, posiadają status pracownika, jednakże podlegającego szczególnym obowiązkom wynikającym z charakteru pracy (art. 16a ustawy o ochronie przeciwpożarowej). Z tego też powodu ich uprawnienia pracownicze kształtowane są na gruncie przepisów prawa pracy.Z uwagi na zróżnicowanie zakresów zadań realizowanych przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników zakładowych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz zakresu ciążących na nich obowiązków, a także źródła finansowania tych jednostek, ustawodawca odmiennie ukształtował uprawnienia tych osób.Strażacy Państwowej Straży Pożarnej są funkcjonariuszami pozostającymi w stosunku służbowym, w ciągłej dyspozycji, a prawo do odmiennych uprawnień pracowniczych określonych w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej oraz prawo do zaopatrzenia emerytalnego według zasad i na warunkach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji i innych służb mundurowych (art. 60 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej) jest adekwatne do realizowanych zadań służbowych i uciążliwości wynikających z nawiązanego stosunku służbowego (mianowania lub powołania).Z tych też powodów uprawnienia do zaopatrzenia emerytalnego strażaków Państwowej Straży Pożarnej reguluje ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.).Pracownicy zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych są zatrudnieni w charakterze pracowników, stąd ich uprawnienia emerytalne reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.). Zatrudnienie w zakładowych strażach pożarnych i zakładowych służbach ratowniczych traktowane jest jako zatrudnienie w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (art. 32 ww. ustawy). Zatem pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej urodzeni przed 1 stycznia 1949 r. mogą skorzystać z prawa do emerytury w wieku niższym niż określony w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dla pracowników, którzy urodzili się po dniu 31 grudnia 1948 r., zasady, warunki i tryb ustanowienia emerytury określa ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656, z późn. zm.).Odnosząc się do poruszonego w wystąpieniu problemu zrównania emerytalnych uprawnień pracowników lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych z prawami funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej należy zauważyć, że ewentualne zmiany w tym zakresie musiałyby objąć również pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych.Podkreślenia wymaga, że w exposé wygłoszonym w dniu 18 listopada 2011 r. na pierwszym posiedzeniu Sejmu RP VII kadencji prezes Rady Ministrów pan Donald Tusk, wskazując na konieczność wprowadzenia zmian w obowiązującym systemie emerytur mundurowych jako jednym ze źródeł nadmiernie powiększających deficyt finansów państwa, nie wskazał na możliwość rozszerzenia systemu emerytur służb mundurowych o inne służby, nieobjęte systemem. W związku z tym zmiany w systemie emerytalnym służb mundurowych dotyczyć będą jedynie służb, które aktualnie objęte są systemem zaopatrzeniowym.Z wyrazami szacunku
Szanowna Pani Marszałek! W nawiązaniu do pisma z dnia 26 marca 2012 r. (sygn. SPS-023-3068/12) dotyczącego interpelacji posła na Sejm RP pani Krystyny Łybackiej w sprawie nierównego traktowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej i lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Na wstępie pragnę wskazać, że ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.), powołując nową formację, zniosła dotychczasowe jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej oraz stanowiska funkcjonariuszy pożarnictwa (art. 126 ww. ustawy). Jednocześnie w ww. ustawie oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.) wprowadzono zróżnicowanie statusu osób realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej.Zgodnie z przyjętymi uregulowaniami prawnymi jedną grupę stanowią funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej (strażacy PSP), pozostający w stosunku służbowym nawiązanym na podstawie mianowania (powołania). Pełnią oni służbę w Państwowej Straży Pożarnej, będąc zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do zadań PSP należy ponadto m.in. organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.Drugą grupę stanowią pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej (niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP), głównie zakładowych straży pożarnych (ZSP) i zakładowych służb ratowniczych (ZSR), w tym lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Zgodnie z art. 17 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wymienione jednostki są tworzone, przekształcane i likwidowane przez uprawnione do tego podmioty, którymi są ministrowie, wojewodowie, gminy, instytucje, organizacje, osoby prawne i fizyczne. Koszty funkcjonowania tych jednostek są ponoszone przez podmioty je tworzące (art. 29 ww. ustawy).W jednostkach ochrony przeciwpożarowej niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, posiadają status pracownika, jednakże podlegającego szczególnym obowiązkom wynikającym z charakteru pracy (art. 16a ustawy o ochronie przeciwpożarowej). Z tego też powodu ich uprawnienia pracownicze kształtowane są na gruncie przepisów prawa pracy.Z uwagi na zróżnicowanie zakresów zadań realizowanych przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników zakładowych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz zakresu ciążących na nich obowiązków, a także źródła finansowania tych jednostek, ustawodawca odmiennie ukształtował uprawnienia tych osób.Strażacy Państwowej Straży Pożarnej są funkcjonariuszami pozostającymi w stosunku służbowym, w ciągłej dyspozycji, a prawo do odmiennych uprawnień pracowniczych określonych w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej oraz prawo do zaopatrzenia emerytalnego według zasad i na warunkach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji i innych służb mundurowych (art. 60 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej) jest adekwatne do realizowanych zadań służbowych i uciążliwości wynikających z nawiązanego stosunku służbowego (mianowania lub powołania).Z tych też powodów uprawnienia do zaopatrzenia emerytalnego strażaków Państwowej Straży Pożarnej reguluje ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r., Nr 8, poz. 67, z późn. zm.).Pracownicy zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych są zatrudnieni w charakterze pracowników, stąd ich uprawnienia emerytalne reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.). Zatrudnienie w zakładowych strażach pożarnych i zakładowych służbach ratowniczych traktowane jest jako zatrudnienie w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (art. 32 ww. ustawy). Zatem pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej urodzeni przed 1 stycznia 1949 r. mogą skorzystać z prawa do emerytury w wieku niższym niż określony w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dla pracowników, którzy urodzili się po dniu 31 grudnia 1948 r., zasady, warunki i tryb ustanowienia emerytury określa ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656, z późn. zm.).Odnosząc się do poruszonego w wystąpieniu problemu dyskryminacji w zakresie uprawnień emerytalnych pracowników lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych oraz zrównania tych uprawnień z prawami funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, należy zauważyć, że ewentualne zmiany w tym zakresie musiałyby objąć również pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych.Podkreślenia wymaga, że w exposé wygłoszonym w dniu 18 listopada 2011 r. na pierwszym posiedzeniu Sejmu RP VII kadencji prezes Rady Ministrów, pan Donald Tusk, wskazując na konieczność wprowadzenia zmian w obowiązującym systemie emerytur mundurowych jako jednym ze źródeł nadmiernie powiększających deficyt finansów państwa, nie wskazał na możliwość rozszerzenia systemu emerytur służb mundurowych o inne służby, nieobjęte systemem. W związku z tym zmiany w systemie emerytalnym służb mundurowych dotyczyć będą jedynie służb, które aktualnie objęte są systemem zaopatrzeniowym.Z wyrazami szacunku
Interpelacja nr 4123 do ministra spraw wewnętrznychw sprawie zróżnicowania uprawnień emerytalnych strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych Szanowny Panie Ministrze! Zapisy ustawy o ochronie przeciwpożarowej wprowadzają odmienne uprawnienia emerytalne dla dwóch grup społeczno-zawodowych mających taki sam zakres obowiązków, tj. strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Strażacy PSP posiadają status funkcjonariuszy publicznych, którzy uzyskują prawo do emerytury po 15 latach służby. Strażacy LSR-G, pozostając zawodową, umundurowaną, wyposażoną w wysoce specjalistyczny sprzęt formacją strażacką przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami w rejonie portów lotniczych, nabywają uprawnienia emerytalne na standardowym poziomie w wieku 65 lat po przepracowaniu 35 lat. Zakres i cel działania strażaków PSP oraz strażaków LSR-G jest tożsamy, z zaznaczeniem, iż strażakom LSR-G jako jednostkom specjalistycznym stawia się szczególne wymogi dotyczące stanu zdrowia psychicznego, jak i fizycznego strażaków oraz standardu reagowania na incydent pożarniczy związane z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu lotniczym. Polska zobowiązana jest spełniać szczególne wymagania w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu lotniczego na mocy wiążących ją umów międzynarodowych, a także prawa wspólnotowego. Oczywistą sprawą jest, że uwarunkowania demograficzne i finansowe przemawiają przeciw możliwości przechodzenia na emeryturę po 15 latach pracy i w tym kierunku zmierzają prace ustawodawcze. Prawdopodobnie w nieodległej przyszłości zmienione zostaną zapisy dotyczące nabywania uprawnień emerytalnych strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zwiększając liczbę lat koniecznych do przepracowania przed uzyskaniem emerytury. Wydaje się, że byłby to właściwy moment do przeprowadzenia dyskusji i podjęcia decyzji w sprawie zrównania uprawnień emerytalnych strażaków różnych formacji. W związku z powyższym chciałbym zapytać Pana Ministra, czy uważa za zasadne zrównanie uprawnień emerytalnych strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych oraz czy zamierza Pan podjąć inicjatywę ustawodawczą w tym kierunku? Z wyrazami szacunku Poseł Tomasz Głogowski Tarnowskie Góry, dnia 16 kwietnia 2012 r.
Szanowna Pani Marszałek! W nawiązaniu do pisma z dnia 26 kwietnia 2012 r. (sygn. SPS-023-4123/12), dotyczącego interpelacji posła na Sejm RP pana Tomasza Głogowskiego w sprawie zróżnicowania uprawnień emerytalnych strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Na wstępie pragnę wskazać, że ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.), powołując nową formację, zniosła dotychczasowe jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej oraz stanowiska funkcjonariuszy pożarnictwa (art. 126 ww. ustawy). Jednocześnie w ww. ustawie oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.) wprowadzono zróżnicowanie statusu osób realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej.Zgodnie z przyjętymi uregulowaniami prawnymi jedną grupę stanowią funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej (strażacy PSP), pozostający w stosunku służbowym nawiązanym na podstawie mianowania (powołania). Pełnią oni służbę w Państwowej Straży Pożarnej, będąc zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do zadań PSP należy ponadto m.in. organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.Drugą grupę stanowią pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej (nie będących jednostkami organizacyjnymi PSP), głównie zakładowych straży pożarnych (ZSP) i zakładowych służb ratowniczych (ZSR), w tym lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Zgodnie z art. 17 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wymienione jednostki są tworzone, przekształcane i likwidowane przez uprawnione do tego podmioty, którymi są ministrowie, wojewodowie, gminy, instytucje, organizacje, osoby prawne i fizyczne. Koszty funkcjonowania tych jednostek są ponoszone przez podmioty je tworzące (art. 29 ww. ustawy).W jednostkach ochrony przeciwpożarowej niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, posiadają status pracownika, jednakże podlegającego szczególnym obowiązkom wynikającym z charakteru pracy (art. 16a ustawy o ochronie przeciwpożarowej). Z tego też powodu ich uprawnienia pracownicze kształtowane są na gruncie przepisów prawa pracy.Z uwagi na zróżnicowanie zakresów zadań realizowanych przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników zakładowych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz zakresu ciążących na nich obowiązków, a także źródła finansowania tych jednostek, ustawodawca odmiennie ukształtował uprawnienia tych osób.Strażacy Państwowej Straży Pożarnej są funkcjonariuszami pozostającymi w stosunku służbowym, w ciągłej dyspozycji, a prawo do odmiennych uprawnień pracowniczych określonych w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej oraz prawo do zaopatrzenia emerytalnego według zasad i na warunkach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji i innych służb mundurowych (art. 60 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej) jest adekwatne do realizowanych zadań służbowych i uciążliwości wynikających z nawiązanego stosunku służbowego (mianowania lub powołania).Z tych też powodów uprawnienia do zaopatrzenia emerytalnego strażaków Państwowej Straży Pożarnej reguluje ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.).Pracownicy zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych są zatrudnieni w charakterze pracowników, stąd ich uprawnienia emerytalne reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.). Zatrudnienie w zakładowych strażach pożarnych i zakładowych służbach ratowniczych traktowane jest jako zatrudnienie w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (art. 32 ww. ustawy). Zatem pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej urodzeni przed 1 stycznia 1949 r. mogą skorzystać z prawa do emerytury w wieku niższym niż określony w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dla pracowników, którzy urodzili się po dniu 31 grudnia 1948 r., zasady, warunki i tryb ustanowienia emerytury określa ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656, z późn. zm.).Jednocześnie należy zauważyć, że ewentualne zmiany w zakresie uprawnień emerytalnych musiałyby objąć również pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych.Podkreślenia wymaga, że w exposé wygłoszonym w dniu 18 listopada 2011 r. na 1. posiedzeniu Sejmu RP VII kadencji prezes Rady Ministrów pan Donald Tusk, wskazując na konieczność wprowadzenia zmian w obowiązującym systemie emerytur mundurowych jako jednym ze źródeł nadmiernie powiększających deficyt finansów państwa, nie wskazał na możliwość rozszerzenia systemu emerytur służb mundurowych o inne służby, nieobjęte systemem.Uchwalona przez Sejm RP w dniu 11 maja 2012 r. ustawa o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw dotyczy zmian w systemie emerytalnym jedynie tych służb mundurowych, które aktualnie objęte są systemem zaopatrzeniowym.Z wyrazami szacunku
Interpelacja (nr 5344) do ministra spraw wewnętrznychw sprawie możliwości włączenia lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych do systemu zaopatrzeniowego służb mundurowychSzanowny Panie Ministrze! Służby ratowniczo-gaśnicze działają na terenie wszystkich funkcjonujących obecnie międzynarodowych portów lotniczych w Polsce. Są to wysoko wyspecjalizowane formacje strażackie, które przeznaczone są do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami występującymi w rejonie portów lotniczych. Zakres obowiązków strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych (LSR-G) jest tożsamy z zakresem obowiązków strażaków Państwowej Straży Pożarnej (PSP), z tą różnicą, że LSR-G ograniczone jest obszarem działania do lotnisk i terenów bezpośrednio je otaczających. Wymienione formacje strażackie różnicuje również fakt, że LSR-G mają ograniczony czas reakcji na incydent pożarniczy związany z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu powietrznym. Jednakże niebezpieczeństwo, jakie wiąże się z wykonywaniem pracy strażaka, jest zawsze tak samo wysokie, niezależnie od miejsca prowadzenia akcji ratowniczej.W celu prawidłowego wypełniania zadań polegających na zapewnieniu najwyższego poziomu bezpieczeństwa ratowniczego lotnisk pracownicy LSR-G powinni spełniać określone wymagania w zakresie kwalifikacji zawodowych, jak również predyspozycji fizycznych i psychicznych. Z tego względu prowadzone są audyty certyfikacyjne oraz bieżące bądź doraźne kontrole przeprowadzane przez inspektorów Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Naturalnym jest fakt, że z wiekiem coraz ciężej będzie strażakom LSR-G sprostać stawianym im wysokim wymaganiom. Dlatego należałoby umożliwić im przechodzenie na wcześniejsze emerytury, tak jak to ma miejsce w przypadku strażaków PSP. Zdając sobie sprawę z obecnych warunków demograficznych w Polsce i prognoz na najbliższe dziesięciolecia w tym przedmiocie oraz z uwagi na fakt ograniczonych możliwości finansowych budżetu państwa, niebywale trudne do realizacji wydaje się umożliwienie wcześniejszego nabycia uprawnień emerytalnych przez, kolejną już, grupę zawodową.Z drugiej jednak strony prawdopodobna w najbliższym czasie wydaje się możliwość podwyższenia liczby lat koniecznych do przepracowania przed uzyskaniem uprawnień emerytalnych. Należałoby wówczas wykorzystać ten moment i przemyśleć kwestię zrównania uprawnień emerytalnych strażaków.W związku z powyższym pragnę zapytać Pana Ministra o następujące kwestie:1. Jakie stanowisko w opisywanej sprawie prezentuje Pana resort?2. Czy zamierza Pan podjąć inicjatywę ustawodawczą, która będzie zmierzała do wprowadzenia przepisów umożliwiających strażakom LSR-G przechodzenie na wcześniejsze emerytury?3. Czy możliwe jest zrównanie statusu prawnego tych dwóch formacji strażackich, w szczególności poprzez umożliwienie jednakowego nabywania uprawnień emerytalnych?Z poważaniem Poseł Ewa Kołodziej Warszawa, dnia 25 maja 2012 r.
Szanowna Pani Marszałek! W nawiązaniu do pisma z dnia 1 czerwca 2012 r. (sygn. SPS-023-5344/12) dotyczącego interpelacji posła na Sejm RP pani Ewy Kołodziej w sprawie możliwości włączenia strażaków lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych do systemu zaopatrzeniowego służb mundurowych uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Na wstępie pragnę wskazać, że ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.), powołując nową formację, zniosła dotychczasowe jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej oraz stanowiska funkcjonariuszy pożarnictwa (art. 126 ww. ustawy). Jednocześnie w ww. ustawie oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.) wprowadzono zróżnicowanie statusu osób realizujących zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej.Zgodnie z przyjętymi uregulowaniami prawnymi jedną grupę stanowią funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej (strażacy PSP), pozostający w stosunku służbowym nawiązanym na podstawie mianowania (powołania). Pełnią oni służbę w Państwowej Straży Pożarnej, będąc zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formacją, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Do zadań PSP należy ponadto m.in. organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.Drugą grupę stanowią pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej (niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP), głównie zakładowych straży pożarnych (ZSP) i zakładowych służb ratowniczych (ZSR), w tym lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych. Zgodnie z art. 17 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wymienione jednostki są tworzone, przekształcane i likwidowane przez uprawnione do tego podmioty, którymi są ministrowie, wojewodowie, gminy, instytucje, organizacje, osoby prawne i fizyczne. Koszty funkcjonowania tych jednostek są ponoszone przez podmioty je tworzące (art. 29 ww. ustawy).W jednostkach ochrony przeciwpożarowej niebędących jednostkami organizacyjnymi PSP pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, posiadają status pracownika, jednakże podlegającego szczególnym obowiązkom wynikającym z charakteru pracy (art. 16a ustawy o ochronie przeciwpożarowej). Z tego też powodu ich uprawnienia pracownicze kształtowane są na gruncie przepisów prawa pracy.Z uwagi na zróżnicowanie zakresów zadań realizowanych przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników zakładowych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz zakresu ciążących na nich obowiązków, a także źródła finansowania tych jednostek ustawodawca odmiennie ukształtował uprawnienia tych osób.Strażacy Państwowej Straży Pożarnej są funkcjonariuszami pozostającymi w stosunku służbowym, w ciągłej dyspozycji, a prawo do odmiennych uprawnień pracowniczych określonych w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej oraz prawo do zaopatrzenia emerytalnego według zasad i na warunkach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji i innych służb mundurowych (art. 60 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej) jest adekwatne do realizowanych zadań służbowych i uciążliwości wynikających z nawiązanego stosunku służbowego (mianowania lub powołania).Z tych też powodów uprawnienia do zaopatrzenia emerytalnego strażaków Państwowej Straży Pożarnej reguluje ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.).Pracownicy zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych są zatrudnieni w charakterze pracowników, stąd ich uprawnienia emerytalne reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.). Zatrudnienie w zakładowych strażach pożarnych i zakładowych służbach ratowniczych traktowane jest jako zatrudnienie w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (art. 32 ww. ustawy). Zatem pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej urodzeni przed 1 stycznia 1949 r. mogą skorzystać z prawa do emerytury w wieku niższym niż określony w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dla pracowników, którzy urodzili się po dniu 31 grudnia 1948 r., zasady, warunki i tryb ustanowienia emerytury określa ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656, z późn. zm.).Jednocześnie należy zauważyć, że ewentualne zmiany w zakresie uprawnień emerytalnych musiałyby objąć również pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych.Podkreślenia wymaga, że w exposé wygłoszonym w dniu 18 listopada 2011 r. na pierwszym posiedzeniu Sejmu RP VII kadencji prezes Rady Ministrów pan Donald Tusk, wskazując na konieczność wprowadzenia zmian w obowiązującym systemie emerytur mundurowych jako jednym ze źródeł nadmiernie powiększających deficyt finansów państwa, nie wskazał na możliwość rozszerzenia systemu emerytur służb mundurowych o inne służby, nieobjęte systemem.Ustawa z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r., poz. 664) dotyczy zmian w systemie emerytalnym jedynie tych służb mundurowych, które aktualnie objęte są systemem zaopatrzeniowym.Z wyrazami szacunku
