Protest i manifestacja służb mundurowych, to nie tylko walka o ochronę praw nabytych i sprawiedliwe prawa emerytalne.
Protest to walka o własną tożsamość, o godność munduru.
Protest to walka o godne i sprawiedliwe wykonywanie nałożonych na nas obowiązków ustawowych.
Protest to nie tylko pokazanie społeczeństwu, że policjant to nie ten który nakłada wyłącznie mandaty karne, strażak to nie ten, który zalewa wodą mieszkania gasząc pożar piętro wyżej, pogranicznik to nie ten, który konfiskuje przemycony towar, a funkcjonariusz służby więziennej to nie ten, który spaceruje sobie spokojnie po korytarzu, pilnując osadzonych.
Protest to uświadomienie społeczeństwu i rządzącym naszej gotowości do ciągłego narażania życia w obronie i społeczeństwa i tych rządzących.
To wyrażenie naszej gotowości do poświecenia swojego zdrowia i życia w imię wyższych wartości.
Funkcjonariusz służby mundurowej MSWiA nie powie: nie pójdę, nie zrobię, bo to zagraża mojemu życiu. Funkcjonariusz to również ten, który idąc do służby, bez gwarancji powrotu z niej, pozostawia swoje matki, żony i dzieci w niepewności jutra.
Nie oczekujemy specjalnych przywilejów. Oczekujemy sprawiedliwości.
Nie może być tak, że niesprawiedliwie społecznie jest skorzystanie z wcześniejszych praw emerytalnych, a sprawiedliwe jest narażanie życia.
Nie jest sprawiedliwa walka z bandytyzmem i żywiołem w zamian za takie same prawa jak tych co się temu tylko przyglądają.
To musimy uświadomić społeczeństwu i tym, którzy nim manipulują, w dniu 27 marca 2009 r. w Warszawie.
