Z drugiej strony zasada ewakuacji ze strefy zagrożenia ma zastosowanie w tych przypadkach, kiedy strażacy, z powodu braku na miejscu zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego, podejmują decyzję o przemieszczeniu poszkodowanego do szpitala lub na spotkanie z zespołem ratownictwa medycznego. W takich przypadkach zagrożeniem dla danego poszkodowanego jest brak pomocy lekarskiej, a strefa zagrożenia sięga do izby przyjęć albo do miejsca spotkania z zespołem ratmed.
Może Pan podać paragraf zezwalający na takie działanie???
Po raz kolejny pytam....kto w wypadku tak szerokiej "ewakuacji" ponosi odpowiedzialność za stan zdrowia poszkodowanego?
Panie Ignacy...przypominam że to się transport nazywa a do tego samochody strażackie nie są przygotowane....może przytoczyć odpowiednie przepisy?
Albo wytyczne SANEPIDU???
o ile pamiętam opiera się Pan na niefuncjonujacej ustawie:
USTAWA
z dnia 25 lipca 2001 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
(Dz. U. z dnia 9 października 2001 r.)
A ona mówi miedzy innymi...:
Po pierwsze:
Art. 30. 1. Medyczne działania ratownicze w jednostkach systemu podejmują:
1) lekarz ratunkowy,
2) pielęgniarka ratunkowa,
3) ratownik medyczny.
2. Tryb nabywania kwalifikacji lekarza ratunkowego oraz pielęgniarki ratunkowej określają przepisy o zawodzie lekarza oraz przepisy o zawodach pielęgniarki i położnej.
3. Zawód ratownika medycznego może wykonywać osoba, która:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych oraz
2) uzyskała w kraju dyplom ukończenia wyższych studiów zawodowych w zakresie ratownictwa medycznego bądź uzyskała za granicą dyplom uznany w kraju za równorzędny lub
3) uzyskała tytuł ratownika medycznego na dotychczas obowiązujących zasadach w policealnych szkołach medycznych przed 30 września 2006 r.
- w zakresie, o którym mowa w ust. 7.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wymagania programowe wyższych studiów zawodowych dla kierunków kształcących ratowników medycznych oraz zakres wiedzy niezbędnej dla przygotowania zawodowego ratowników medycznych.
5. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do stałego aktualizowania swojej wiedzy zawodowej nie rzadziej niż raz na cztery lata, w formie kursów doskonalenia zawodowego, potwierdzonych dyplomem lub świadectwem ukończenia, organizowanych przez ośrodki nauczające lub przez pracodawcę we współpracy z ośrodkami nauczającymi.
Po drugie:
Art. 31. 1. Jednostki systemu używają oznaczenia systemu.
2. Oznaczenie systemu może być używane wyłącznie do oznaczenia osób wykonujących medyczne działania ratownicze oraz jednostek systemu i centrów powiadamiania ratunkowego.
3. Wzór graficzny systemu identyfikacji Państwowego Ratownictwa Medycznego, będącego oznaczeniem systemu, stanowi załącznik do ustawy.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania kierującego medycznymi działaniami ratowniczymi, osób wykonujących medyczne działania ratownicze oraz jednostek systemu i centrów powiadamiania ratunkowego, uwzględniając zapewnienie możliwości rozpoznania rodzaju funkcji i zadań wykonywanych w systemie przez oznaczone osoby i jednostki.
I na koniec po trzecie:
Art. 43. 1. Do dnia 31 grudnia 2009 r. osobami uprawnionymi do podejmowania medycznych działań ratowniczych w jednostkach systemu są:
1) lekarze ratunkowi, lekarze odbywający specjalizację w dziedzinie medycyny ratunkowej, lekarze posiadający specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie anestezjologii, chirurgii, interny i pediatrii,
2) pielęgniarki ratunkowe, pielęgniarki odbywające specjalizację w pielęgniarstwie ratunkowym, pielęgniarki specjalistki z anestezjologii, chirurgii, interny, pediatrii oraz pielęgniarki posiadające co najmniej 3-letni staż pracy w tych specjalnościach,
3) ratownicy medyczni, spełniający wymagania określone w art. 30.
2. Od dnia 1 stycznia 2004 r. nie przeprowadza się naboru do policealnych szkół dla ratowników medycznych.
Więc do cholery możeby tak nie naginac prawa i zająć się jej sformułowaniem, skoro się od nas coś wymaga...
Kolejny rok bawicie się naszym kosztem....
a dla ciekawości na koniec....
Art. 12. 1. Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez osoby uprawnione do podejmowania medycznych działań ratowniczych przy wykonywaniu tych działań ponosi dysponent jednostki.2. Dysponent jednostki jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, o których mowa w ust. 1.
3. Brak ważnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 2, jest równoznaczny z wypowiedzeniem umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych w ramach systemu.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, sposób spełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 2, w tym w szczególności termin powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia oraz minimalne sumy gwarancyjne. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia gwarancji spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia.
Art. 13. Osoba podejmująca medyczne działania ratownicze oraz osoba udzielająca pierwszej pomocy korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych.
Ciekawe czy wszędzie dysponenci mają ubezpieczenia itd...itp...
Nadmieniam , że wiem że to nie funkcjonuje ale w KG to wykładnia prawa!!!