Ad. 1.
Stosowana jest tylko w przypadku niedużych zdarzeń. Obejmuje pracowników i użytkowników przebywających w strefie bezpośredniego zagrożenia oraz w jej najbliższym otoczeniu. W przypadku częściowej ewakuacji należy mieć pewność o małym rozmiarze zdarzenia, jego powolnym rozwoju oraz o minimalnym ryzyku odcięcia dróg ewakuacyjnych. Jeśli istnieje choćby minimalne ryzyko odcięcia dróg ewakuacyjnych, należy do strefy zagrożenia zaliczyć także pomieszczenia lub części budynku, z których drogi mogą zostać odcięte. Ewakuacją częściową należy objąć też części budynku, w których będą prowadzone działania ratownicze lub tam gdzie będzie stosowany sprzęt służb ratowniczych. Do ewakuacji częściowej zalicza się także przemieszczenie części lub wszystkich osób ze strefy zagrożenia do strefy bezpiecznej (do innej tzw. strefy pożarowej), przeprowadzane wewnątrz budynku bez ich wyprowadzania na zewnątrz. Decyzję o ewakuacji częściowej należy przekazać dowódcy przybyłych jednostek ratowniczych (straży pożarnej, policji) natychmiast po jego przybyciu i przejęciu dowodzenia.
Relokacja pionowa typowo może obejmować ewakuację trzech kondygnacji jednocześnie (ta na której powstał pożar, jedna powyżej oraz jedna poniżej). Użytkownicy ww. kondygnacji przemieszczają się o określoną liczbę kondygnacji w dół na kondygnacje sąsiednie w tym samym budynku. Pozostałe kondygnacje nie są ewakuowane. Ich ewakuację przeprowadza się w przypadku niekorzystnego rozwoju zdarzeń w czasie pożaru.
Przykładami budynków, w których możliwe jest zastosowanie relokacji pionowej są budynki spełniające poniższe kryteria:
- każda kondygnacja budynku stanowi odrębną strefę pożarową,
- klatki schodowe i szyby dźwigowe są wydzielone pożarowo,
- klatki schodowe i szyby dźwigowe są zabezpieczone przed zadymieniem,
- dostęp do klatek schodowych zapewniony jest przez przedsionek przeciwpożarowy,
- budynek wyposażony jest w stałe urządzenia gaśnicze wodne,
- budynek wyposażony jest w system sygnalizacji pożaru,
- budynek wyposażony jest w DSO.
Ad. 2.
Relokacja pozioma stanowi odmianę ewakuacji częściowej. Tak jak sama nazwa wskazuje odbywa się w poziomie. Relokacja pozioma typowo może obejmować ewakuację trzech kondygnacji jednocześnie (ta na której powstał pożar, jedna powyżej oraz jedna poniżej). Użytkownicy ww. kondygnacji przemieszczają się do miejsca bezpiecznego znajdującego się w innej strefie pożarowej na tej samej kondygnacji tego samego budynku. Pozostałe części kondygnacji nie są ewakuowane. Ich ewakuację przeprowadza się w przypadku niekorzystnego rozwoju zdarzeń w czasie pożaru.
Przykładami budynków, w których możliwe jest zastosowanie relokacji poziomej są budynki spełniające poniższe kryteria:
- kondygnacje budynku podzielone są na co najmniej dwie strefy pożarowe,
- w każdej Se stref jest wystarczająco dużo przestrzeni na zgromadzenie ewakuowanych ludzi,
- z każdej ze stref jest zapewniona odpowiednia ilość dróg ewakuacyjnych (nie mniej niż jedna).
[załącznik usunięty przez administratora]
