USTAWA
z dnia 21 grudnia 2000 r.
o żegludze śródlądowej.
(Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43)
Art. 4. Przepisów ustawy, z wyjątkiem przepisów dotyczących bezpieczeństwa ruchu, sygnalizacji i łączności oraz oznakowania dróg wodnych, nie stosuje się do statków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji i Straży Granicznej oraz statków morskich przebywających na śródlądowych drogach wodnych.
W art.4 P S P musi stosować się do całości ustawy.
Art. 5. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) statek - urządzenie pływające o napędzie mechanicznym lub bez napędu mechanicznego, w tym również prom, wodolot i poduszkowiec, przeznaczone lub używane na śródlądowych drogach wodnych do:
d) ratowania życia lub mienia,
Art.5 łodzie P S P są statkami ze względu na przeznaczenie
Art. 35. 1. Statek musi mieć załogę w składzie i o kwalifikacjach zapewniających bezpieczeństwo żeglugi.
2. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji jest:
1) patent żeglarski uprawniający do kierowania statkiem,
4. Patent lub świadectwo wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej.
Art. 35 Do prowadzenia statku trzeba mieć patent wydany przez Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej.