Nie wiem czy widzieliście najnowszy hełm z Kalisza - przypadkiem to znalazłem:
http://www.kzpt.pl/index.php?id=o_helm_calisia
a może ktoś miał już okazję wypróbować?
Więc kształtem i wyposażeniem nie różni się wiele od ZS-06. Zasadnicza zmiana to zastąpienie włókien termoplastycznych na włókna kewlarowe. Efekt: Kewlar do produkcji hełmów jest wykorzystywany głównie dla armii. Ważną cechą nowego hełmu KZPT jest to, iż jego odporność na uderzenia jest znacznie wyższa niż tych produkowanych dotychczas. Kevlar dodatkowo ze względu na swoje właściwości jest także bardziej odporny na czynniki mechaniczne w wyższych temperaturach.
Pod względem czynników ważnych kewlar jest górą tylko pod względem wytrzymałości natomisat nadal duroplasty utrzymują swoją pozycję pod względem pozostałych czynników:
cyt.
DUROPLASTY
"Duroplasty, zwane też żywicami utwardzalnymi, cechuje przestrzennie usieciowana budowa, tworząca się pod wpływem podwyższonej temperatury (tworzywa termoutwardzalne) lub czynników chemicznych (tworzywa chemoutwardzalne). W związku z tym cechuje je sztywność, stabilność wymiarowa, nierozpuszczalność i nietopliwość oraz doskonałe własności elektroizolacyjne."
W Polsce dostepne są hełmy Draegera oraz Schubertha produkowane z duroplastów.
KEVLAR
Kevlar (PPTA, poli(tereftalano-1,4-fenylodiamid) lub poli(p-fenylotereftalanoamid), -[-CO-C6H4-CO-NH-C6H4-NH2-]n- ) to polimer z grupy poliamidów, a dokładniej aramidów, z którego przędzie się włókna o bardzo wysokiej odporności mechanicznej na rozciąganie. Kevlar® jest nazwą handlową firmy DuPont. Inne zarejestrowane nazwy handlowe to Twaron® firmy Teijin.
Kevlar został wynaleziony w laboratoriach DuPont w 1965 r. przez zespół badaczy pod kierunkiem Stephanie Kwolek. Kevlar otrzymuje się w wyniku reakcji polikondensacji chlorków kwasów dikarboksylowych z aminami aromatycznymi.
Kevlar nie koroduje, nie pali się, w przeliczeniu na jednostkę masy ma pięć-sześć razy większą odporność na zerwanie niż stal i jest mocniejszy niż włókna szklane i węglowe. Jak to możliwe? Materiał ten należy do gatunku polimerów aromatycznych, poliamidów, i chemicy nadali mu nazywę poli (p-fenylotereftalanoamid). Jego prekursorem był wynaleziony w latach trzydziestych nylon, a różnica między tymi dwoma materiałami polega na tym, że w kevlarze grupy amidowe tworzą łańcuch, w którym ogniwami są pierścienie fenolowe, a nie ugrupowania alifatyczne.
Wytrzymałość kevlaru jest spowodowana specyficznym ułożeniem cząsteczek - powstaje z nich symetryczny łańcuch z ogniwami leżącymi na linii prostej. Ale jednocześnie ta niezwykle cenna cecha sprawia ogromne trudności i na początku uniemożliwiała komer- cjalizację nowego materiału. Kevlar bowiem topi się w temperaturze powyżej 400°C i nie rozpuszcza w rozpuszczalnikach organicznych, przez co nie daje się formować z niego włókien klasyczną metodą przędzenia ze stopu.
Problem ten rozwiązał kierowany przez Stephanie Kwolek nieduży zespół badaczy z amerykańskiego koncernu DuPont w drugiej połowie lat sześćdziesiątych: naukowcy odkryli, że kevlar rozpuszcza się w stężonym kwasie siarkowym. Makrocząsteczki rozpuszczonego kevlaru przyjmują charakterystyczną strukturę pałeczek, podczas gdy inne roztopione poliamidy formują się w kłębki. W stojącym naczyniu pałeczki układają się chaotycznie, jednak kiedy uformować z nich strumień, wszystkie ustawiają się z nurtem jak bale drewna spławiane rzeką i przylegając do siebie, tworzą wiązki. Po usunięciu kwasu siarkowego wiązki te nie rozpadają się.
Dlaczego właściwie kevlar występuje w roztworze w postaci pałeczek? Wynika to ze struktury jego łańuchów, które są silnie skonjugowane wewnętrznie: wiązanie podwójne w łańcuchu oddzielone jest od drugiego wiązania podwójnego lub od wolnej pary elektronów (np. na atomie azotu) wiązaniem pojedynczym. Dochodzi wówczas do rozłożenia, "rozsmarowania" elektronów i powstania wiązań, które zapobiegają rotacji fragmentów łańcucha względem siebie. W efekcie zamiast kłębków formują się sztywne, ściśle do siebie przylegające (dzięki siłom van der Waalsa) pałeczki.
Ten supermocny polimer ma wiele zastosowań - z przędzonego kevlaru robi się m.in. hełmy, kamizelki kulo- odporne i liny, a nieprzędzony materiał coraz częściej jest wykorzystywany w przemyśle motoryzacyjnym i lotniczym.
